W miejscowości St. Maximin la Ste Baume dużo nie widziałem, jednak jednio miejsce dowiedziałem dokładnie. Była to bazylika Św. Marii Magdaleny. Szczątki tej świętej zostały tu odkryte w 1280 r. w krypcie datowanej na czwarty wiek naszej ery i są przechowane dzisiaj właśnie w tej bazylice.
Mój parking na nocleg tutaj- St. Maximin la Ste Baume GPS ( N 43.45700 E 5.85240 ) darmowy parking na nocleg, woda, za dopłata można mieć prąd, ale kosztuje 2 euro za 20 minut,
www.st-maximin.fr/ Strona miasta
www.la-provence-verte.net/ot_stmaximin/ Biuro Informacji turystycznej
St Maximin – swoją sławę zawdzięcza od odkrycia w XIII w grobów św Maximin i Marii Magdaleny . Zgodnie z tradycją, Maria Magdalena, po długich latach pokuty w jaskini św Baume („Baume 'jest równoważne Prowansalski jaskinia), został pochowany w krypcie św Maximin. Na relikwie , ukryte 06 grudnia 710 w obawie przed Saracenów , którzy niszcząc regionu , zostały odkryte w 1279 przez Karola Andegaweńskiego , który na lokalizację krypty , zbudował bazylikę i obok klasztoru ( źródło )
Według legend prowansalskich (X-XI w.) Maria Magdalena wraz z Łazarzem i Martą z Betanii mieli wylądować na Lazurowym Wybrzeżu. W La Sainte Baume miała zamieszkać w jaskini jako pustelnica i pokutnica. Po zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu Jezusa jego wyznawcy stali się ofiarami okrutnych prześladowań ze strony żydów i Rzymian. Maria Magdalena z Maksyminusem i Marcellusem, należącymi do grona siedemdziesięciu dwóch uczniów Chrystusa, ze swoją siostrą Martą i bratem Łazarzem, z Cedoniuszem – ślepcem uzdrowionym przez Jezusa i z innymi jeszcze chrześcijanami zostali pojmani, uwięzieni na okręcie pozbawionym żagli oraz steru i zepchnięci na morze, aby zginęli (inna wersja opowiada o ich morskiej ucieczce przez prześladowaniami). Udało im się jednak przybić do wybrzeży Francji, do Marsylii, gdzie Maria Magdalena niemal natychmiast zaczęła prowadzić misję wśród pogan.
Budowa bazyliki nigdy nie została ukończona z powodu plagi Czarnej Zarazy w XIV w., dlatego wejście do bazyliki ma niewykończony front.
Ołtarz główny w bazylice św.Marii Magdaleny
Potem poszedłem do krypty ś.w Marii Magdaleny., Przy relikwiarzu znajduje się taka informacja
Relikwiarz św. Marii Magdaleny
„Relikwiarz ten zawiera czaszkę, która, według oficjalnych badań wykonanych w 1974 r., „należy do kobiety w wieku około 50 lat, typu śródziemnomorskiego.” Tradycja przypisuje ją Marii Magdalenie. Ten relikwiarz zawiera także kryształową tubę, „Noli Me Tangere,” w której znajduje się kawałek „skostniałej substancji,” która została oderwana z czoła czaszki podczas inwentaryzacji w 1780 r. Według tradycji jest to kawałek skóry z głowy Marii Magdaleny, którego dotknął Chrystus w czasie swojego zmartwychwstania, mówiąc do niej: „Nie dotykaj mnie, jeszcze nie odszedłem do mojego ojca.”
Czaszka jest częścią kości odkrytych w ziemi krypty przez Charlesa II z Anjou w grudniu 1279 r. Zwykle trzymano ją w złotym i srebrnym relikwiarzu razem z koroną ozdobioną drogocennymi kamieniami ofiarowaną przez ojca Charlesa II. Relikwiarz z całą zawartością zniknął w listopadzie 1793 r.
Obecny relikwiarz pochodzi z roku 1860 i w wielu aspektach jest podobny do pierwotnego. Jest to dzieło architekta Revoila i rzeźbiarza Didrona. Raz w roku, w lipcu, jest wynoszony podczas obchodów święta Marii Magdaleny.”
Krypcie są też sarkofagi Świętych Maximina, Sidoine, Marcelle i Suzanne – towarzyszy Świętej Marii Magdaleny w podróży łodziami.