Poranne sobotnie przydługie budzenie, niespieszne śniadanie przy zapalonej świecy. Dzisiejsza sobota, początek dnia. Z radia PIK na falach audycji „To były piękne dni” prowadzonej przez Zdzisława Pająka, jak w każdą sobotę o tej porze płyną coraz to bardziej taneczne melodie. Nasłuchuję kolejnej melodii i…jakby na życzenie pomyślane po cichu, słyszę …francuskie „Viens, viens” śpiewane przez Marie Laforet.
Ruszamy w tany. Kuchnia nieco ogranicza nasze zamaszyste ruchy na kształt ostrego tanga i tanga przytulanga. Co także wywołuje radość u naszej kudłatej gromadki. Całusy. Cóż za przyjemny poranek. To będzie dzień!- myślę i tańczę dalej.
Tańcząc śpiewamy francuskie viens, viens
Viens, viens, c’est une prière
Viens, viens, pas pour moi mon père
Viens, viens, reviens pour ma mère
Viens, viens, elle meurt de toi
Viens, viens, que tout recommence
Viens, viens, sans toi l’existence
Viens, viens, n’est qu’un long silence
Viens, viens, qui n’en finit pas.
Je sais bien qu’elle est jolie cette fille
Que pour elle tu en oublies ta famille
Je ne suis pas venue te juger
Mais pour te ramener
Il parait que son amour tient ton âme
Crois-tu que ça vaut l’amour de ta femme
Qui a su partager ton destin
Sans te lâcher la main.
Viens, viens, maman en septembre
Viens, viens, a repeint la chambre
Viens, viens, comme avant ensemble
Viens, viens, vous y dormirez
Viens, viens, c’est une prière
Viens, viens, pas pour moi mon père
Viens, viens, reviens pour ma mère
Viens, viens, elle meurt de toi
Sais-tu que Jean est rentré à l’école
Il sait déjà l’alphabet, il est drôle
Quand il fait semblant de fumer
C’est vraiment ton portrait
Viens, viens, c’est une prière
Viens, viens, tu souris mon père
Viens, viens, tu verras ma mère
Viens, viens, est plus belle qu’avant
Qu’avant, qu’avant, qu’avant, qu’avant
Viens, viens, ne dis rien mon père
Viens, viens, embrasse moi mon père
La la la la …
Krew zaczęła inaczej krążyć. Muszę to zapisać, tę chwilę.
Siadam. Jednak to nie jest koniec. Czy szczęki od śmiechu mogą tak boleć ? Dawno nie miałam tyle radości. Nigdy tego wcześniej nie widziałam !
– Szybko! Biegnijcie po schodach, szybko,! Mam kłopoty na zawiasach! Moje szczęki, ajaja! – wołam rodzinę, masując obolałe od śmiechu miejsca wykonując przy tym szczękowe ćwiczenia aerobiczne. Wołanie pomaga. Nie wiem czy z powodu słowa „szybko” czy też może „szczęk” ?
Chłopaki otaczają mnie przy komputerze i zaczyna się
Zobaczcie Maria Laforet & Daniel Olbrychski
A miał być dzisiaj całkiem inny wpis!
Zdjęcia z szaleństwa na Le Cap Canaile ( Francja) leżący na 15 kilometrowej drodze szczytów „Route des Crêtes” z La Ciotat do Cassis
Inne wpisy na blogu z tego miejsca
Droga szczytów z La Ciotat do Cassis – link