To co lokalne powinno być bliskie. A skoro tak, to zapraszamy do Torunia. Zacznijmy krótki spacerownik po Toruniu. Ruiny Zamku Krzyżackiego, mury miejskie, bramy, ratusz i wreszcie osioł. Tak osioł w Toruniu.
Ruiny Zamku Krzyżackiego
Około X wieku istniał już w tym miejscu gród obronny, najpierw drewniany, potem kamienno –ceglany.W latach 1233-36 zaczęto wznosić zamek krzyżacki. W XIII i XIV w. powstała zabudowa zamku kaplica, refektarz, dormitorium i kuchnia. Potem powstały kapitularz, potężna ośmioboczna wieża, studnia, wieża sanitarna zwana „Gdaniskiem” i pozostałe budynki gospodarcze.
W lutym 1454 roku torunianie oblegający zamek zdobyli go i na polecenie Rady Miejskiej zniszczyli, mając już dość panowania zakonu krzyżackiego. Do dzisiaj zachowała się część fosy zamkowej, dolne partie zamku i wieża sanitarna.
Mury miejskie
Zespół średniowiecznych obwarowań Torunia, budowany od połowy XIII w., później modernizowany i rozbudowywany.
Brama Mostowa
Brama Mostowa położona jest w pobliżu ruin zamku krzyżackiego. Prowadziła do drewnianego mostu przez Wisłę, zbudowanego w końcu XV w. i istniejącego do XIX w. Brama zbudowana została w 1432 r. przez Hansa Gotlanda (budowniczego wieży przy farze staromiejskiej). Od innych bram nadwiślańskich różni się blankowaniem i zaokrąglonymi kształtami.
Brama Klasztorna
Wzniesiona w I połowie XIV w., nadbudowana została w jednej ćwierci XV wieku. Brama typu flandryjskiego, z umieszczoną w ostrołukowej wnęce podnoszoną broną, za którą znajdował się otwór zwany kaszownikiem, służący do rażenia nacierającego wroga po ewentualnym sforsowaniu brony. Za kaszownikiem znajdowała się właściwa brama z masywnymi wrotami, które od strony miasta można było dodatkowo wzmocnić belkami wpuszczonymi w specjalne łożyska w murach bocznych.
Ratusz Staromiejski
To miejsce najczęstszych spotkań toruńczyków. Mówimy to -„O 18 koło pomnika Kopernika lub ratusza”. Z tego powodu, to tutaj gromadzi się rzesza wyglądających, oczekujących i stęsknionych. Tym razem oczekiwanie umilane było głaskaniami.
Wymiary Rynku Staromiejskiego w Toruniu to 109 x 104 m ( pamiętacie wymiary rynku w Krakowie?). Pod koniec XIV w. za zgodą wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego miasto mogło wybudować ratusz. I tak powstał jednopiętrowy ratusz w kształcie czworoboku o wymiarach 43,7×52,4 m z dziedzińcem pośrodku i wieżą ( która była wcześniej wybudowana).
Pochodzący z Gdańska budowniczy Antoni van Obberghen podwyższa gotycki ratusz o jedno piętro, powiększa otwory okienne, ustawia renesansowe wieżyczki. Po wielkim zniszczeniu ratusza w 1703 r., podczas oblężenia miasta przez wojska szwedzkie, prowadzone są prace remontowe w I połowie XVIII w.
Osioł przy ratuszu
Na zdjęciu dotyczącym ratusza, w prawym górnym rogu stoi osioł. Przed czy po karze ?
W 1629 był w Toruniu pręgierz wykonany z drewniana i obity blachą osioł na którym sadzano żołnierzy straży miejskiej, ale i zwykłych obywateli, którzy coś przeskrobali. Był on tak zbudowany, aby blacha tworzyła zaostrzony grzbiet. Bolesna kara siedzenia na zaostrzonym ośle nazywana „karą na honorze” z powodu bycia wystawianym na pośmiewisko. Przy cięższych karach nogi obciążano ołowiem lub cegłami.
Dzisiejszy osioł ma 1,5 m wysokości i 2 m długości. Można na niego wsiadać, chcąc poczuć bolesność kary. Co do honoru, to obecnie jest miejsce, które warto mieć w swojej kolekcji zdjęć z Torunia, na ośle i koło osła czyli po odbyciu kary? Za co kara ? Wymyślcie sobie sami.