Każdy z mężczyzn trzymał w rękach trzy kule i nieustannie przyglądał się tej jednej, nieco mniejszej którą na początku rzucano. Później następowało pucowanie jednej kuli ściereczką, wyjętą z kieszeni letnich spodni i rzut…. Spojrzenie i mierzenie. Wszyscy biegną … gestykulacja i wiele emocji. Patrzymy…
Początkowo byliśmy nieźle zadziwieni. Co to są za kule ? Dlaczego wszyscy tutaj w to grają. Dlaczego w każdej miejscowości są specjalne place, najczęściej pod platanami, do gry …w pétanque. I wówczas przyszła ta myśl – a jeśli to jest narodowa gra francuska ?
Zaczęliśmy poszukiwania i wydało się, gra pétanque została wynaleziona w La Ciotat przez Julesa Lenoira, na Lazurowym Wybrzeżu, w miejscu w którym byliśmy.
Początkowo dawno, dawno temu grano po prostu w kule metalowe, drewniane, nabite nawet gwoździami
Gra w kule ma swoje początki w już VI w. p.n.e. Rzucano wtedy kamiennymi kulami na odległość w starożytnej Grecji. Rzymianie rzucali już także na celność. Z Rzymianami gra przywędrowała do Galii Zaalpejskiej, a więc do Prowansji, co uczyniło z niej centrum gry w kule ( bule). Z czasem kamienne kule zastąpiono kulami z drewna. Było nawet, że król Francji Karol IV, zakazał gry w bule, bo chłopstwo, zamiast pracować, grało w bule.
Początkowo zasady tej prowansalskiej gry pod koniec XIX wieku były takie – 27,5-metrowe boisko, drewniana mała kulka zwana świnką , która musiała wylądować w odległości co najmniej 12,5 m od zawodnika. Zawodnicy brali rozbieg i rzucali w kierunku świnki większymi kulami wykonanymi z brązu lub ze stali. Wygrywał ten, który umieścił najwięcej z nich najbliżej 'świnki’.
Potem monsieur Jules Lenoir cierpiący na reumatyzm nóg chcąc zagrać w kule nie wstał z krzesła i jest Pétanque
W 1907 roku monsieur Lenoir Jules cierpiał na reumatyzm nóg. Nie mógł więc zrobić podbiegu, rzucił więc z krzesła na którym siedział. W tym samym roku odbyły się pierwsze zawody w pétanque (fr. pieds tanqués – stopy razem). Plac do gry skrócono prawie o połowę, wymiary 15 x 4 m.
Pétanque od słów prowansalskich ped tanco (fr. pieds tanqués: „stopy razem”), ponieważ podczas rzutu obie stopy gracza muszą znajdować się wewnątrz wcześniej nakreślonego na placu niewielkiego koła.
Widzieliśmy jak we Francji w pétanque grają wszyscy i wszędzie, gdzie tylko przyjdzie ochota.
Grają starzy i młodzi, na specjalnych boiskach, ale też na plażach, na drogach, na winnicach, z okazji spotkań rodzinnych.
