Początki tego miejsca sięgają aż około 630-650 roku, kiedy to grupa mnichów założyła klasztor żyjąc w nim według reguły św. Benedykta z Nursji ( St-Benoit) . Tutaj także w 672 roku sprowadzono ciało tego świętego z Monte Cassino, wówczas zrujnowanego przez barbarzyńców. Obecny klasztor pochodzi z drugiej połowy XI wieku, będąc konsekrowany w 1108 roku. Abbey Fleury jest klejnotem sztuki romańskiej, gdzie nadal rozbrzmiewają śpiewy gregoriańskie, a które w okresie do IX do XI wieku stanowiło centrum nauki, kultury i sztuki o międzynarodowej sławie.
Św. Benedykt z Nursji- ( ur. ok 480 – zm. 547) – miał siostrę bliźniaczkę św. Scholastykę, to on na Monte Cassino napisał słynną Regułę benedyktyńską stając się założycielem monastycyzmu zachodniego, to Patron Europy, pochowany w opactwie Fleury przemianowanym na Saint-Benoit-sur-Loire („St. Benedict na Loire”). Jego relikwie kilkakrotnie przenoszono. Ostatecznie znajdują się w opactwie Fleury we Francji, w podziemiach kościoła.
To własnie w opactwie Flery podczas wojny stuletniej Joanna d’Arc po zwycięstwie w Orleanie, modliła się w towarzystwie króla Karola VII przed opuszczeniem Reims na koronację króla.
Wieża w opactwie Fleury, który widać z daleka została zbudowana celowo zbudowana z opisem niebieskiego Jeruzalem z Apokalipsy św. Jana – dwanaście bram, trzy na wschodzie, trzy na północy, trzy na południe, trzy na zachód.
